از هوش مصنوعی نترسیم
عصر هوش مصنوعی فرا رسیده است و مردمی هستند که از خود بیخود می‌شوند.
خوشبختانه، من اینجا هستم تا این خبر خوب را بیاورم: هوش مصنوعی دنیا را نابود نمی‌کند و در واقع ممکن است آن را نجات دهد.
ابتدا، توضیح کوتاهی در مورد اینکه هوش مصنوعی چیست: هوش مصنوعی یک برنامه کامپیوتری است که مانند بسیاری از برنامه های دیگر اجرا می شود یعنی ورودی می‌گیرد، پردازش می‌کند و خروجی تولید می‌کند. خروجی هوش مصنوعی در طیف گسترده‌ای از زمینه‌ها، از کدنویسی گرفته تا پزشکی، حقوق و هنرهای خلاق مفید است. مانند هر فناوری دیگری متعلق به مردم است و توسط مردم نیز کنترل می شود.
توضیح کوتاه‌تر از آنچه که هوش مصنوعی نیست: نرم‌افزار قاتل و روبات‌هایی که جان می‌گیرند و تصمیم می‌گیرند نسل بشر را بکشند یا همه چیز را خراب کنند، همانطور که در فیلم‌ها می‌بینید.
توصیف کوتاه‌تر از آنچه که هوش مصنوعی میتواند باشد: راهی برای بهتر کردن هر چیزی که می‌آموزیم.
چرا هوش مصنوعی میتواند هر چیزی را که ما به آن اهمیت میدهیم بهتر کند؟
افراد باهوش‌تر تقریباً در هر زمینه‌ای از فعالیت‌ها نتایج بهتری دارند: پیشرفت تحصیلی، عملکرد شغلی، وضعیت شغلی، درآمد، خلاقیت، سلامت جسمانی، طول عمر، یادگیری مهارت‌های جدید، مدیریت وظایف پیچیده، رهبری، موفقیت در کارآفرینی، حل تعارض، درک مطلب، مالی، تصمیم‌گیری، درک دیدگاه‌های دیگران، هنرهای خلاقانه، نتایج بهتر فرزندپروری و رضایت از زندگی.
علاوه بر این، هوش انسانی اهرمی است که هزاران سال برای ایجاد دنیایی که امروز در آن زندگی می کنیم استفاده کرده ایم: علم، فناوری، ریاضیات، فیزیک، شیمی،پزشکی، انرژی، ساخت و ساز، حمل و نقل، ارتباطات، هنر، موسیقی، فرهنگ، فلسفه و اخلاق.
بدون به کارگیری هوش در همه این حوزه‌ها، همه ما به زندگی در کلبه های گلی ادامه می دادیم و موجودی ناچیز کشاورزی را از دست می دادیم. در عوض، ما از هوش خود استفاده کرده ایم تا استاندارد زندگی خود را در 4000 سال گذشته 10000 برابر افزایش دهیم.
آنچه هوش مصنوعی به ما ارائه می‌دهد فرصتی برای تقویت عمیق هوش انسانی، از ایجاد داروهای جدید گرفته تا راه های حل تغییرات آب و هوا و فن آوری برای رسیدن به ستاره ها است.
تقویت هوش انسانی از قبل شروع شده است، هوش مصنوعی در حال حاضر به شکل انواع مختلف سیستم‌های کنترل کامپیوتری در اطراف ما وجود دارد و اکنون با مدل های بزرگ هوش مصنوعی مانندChatGPT به سرعت در حال افزایش است.
پس چرا وحشت؟
برخلاف این دیدگاه مثبت، گفتگوی عمومی در مورد هوش مصنوعی در حال حاضر با ترس هیستریک و پارانویا انجام می شود.
این وحشت را چه چیزی توضیح می‌دهد؟
از نظر تاریخی، هر فناوری جدیدی که اهمیت دارد، از روشنایی الکتریکی گرفته تا خودروها، رادیو و اینترنت، باعث ایجاد وحشت اخلاقی شده است.
یک سرایت اجتماعی که مردم را متقاعد می‌کند که فناوری جدید، جهان را نابود خواهد کرد.
پس به نظر می رسد این وحشت فعلی حتی اولین بار نیست که اتفاق می‌افتد و تنها برای هوش مصنوعی نیست.
اکنون، مطمئناً بسیاری از فن‌آوری‌های جدید به نتایج بدی منجر شده‌اند. بیشتر همان فناوری‌هایی که در غیر این صورت برای رفاه ما بسیار مفید بوده‌اند. بنابراین، صرفاً وجود یک وحشت اخلاقی به این معنا نیست که چیزی برای نگرانی وجود ندارد.
اما هراس اخلاقی ذاتاً غیرمنطقی است. نگرانی‌های مشروع را به خود می‌گیرد و آن را به سطحی از هیستری تبدیل می‌کند که از قضا مقابله با نگرانی‌های واقعاً جدی را دشوارتر می‌کند.
آیا ما در حال حاضر یک وحشت اخلاقی کامل در مورد هوش مصنوعی داریم؟
این وحشت اخلاقی در حال حاضر به عنوان یک نیروی محرک توسط بازیگران مختلف برای درخواست اقدامات سیاستی، محدودیت‌ها، مقررات و قوانین جدید هوش مصنوعی استفاده می‌شود.
این بازیگران که اظهارات عمومی بسیار دراماتیکی درباره خطرات هوش مصنوعی می‌دهند، همگی خود را به عنوان قهرمانان فداکار خیر عمومی معرفی می‌کنند.
